“En het is ook hierin dat Noordermannen z’n meerwaarde heeft”

Laatst mocht ik in Groningen spreken voor de studentenvereniging Ichthus. Een interkerkelijke groep van studenten die gemeenschappelijk hebben dat ze student zijn, in Groningen (op kamers) wonen en hun christen-zijn met elkaar vorm willen geven en beleven.

Ik begon bij hen, met een kijkje te nemen naar de brief van Paulus aan de Efeziërs. Paulus schrijft aan de gemeente in Efeze (een plaatselijke gemeente) over het ontstaan van de kerk (de universele gemeente), de enorme zegeningen die de gemeente heeft ontvangen in Christus en de geweldige roeping die de gemeente als gevolg daarvan meegekregen heeft om de eenheid te bewaren die ze door de Heilige Geest hebben. De gemeente in Efeze worstelt met het vraagstuk van eenheid. In de loop van de tijd is de groep gelovigen uitgegroeid tot een mengelmoes van gelovige Joden en gelovige heidenen. Maar hoe moeten die twee groepen zich tot elkaar verhouden? Paulus gebruikt een principe uit de universele kerk om aan te geven dat ze (theologisch) eigenlijk geen probleem hebben: de Heilige Geest heeft hen namelijk aan elkaar verbonden en ze vormen nu een nieuwe eenheid, het lichaam van Christus, de gemeente. De verdeeldheid die ze ervaren mogen ze en kunnen ze overwinnen door hun kijk en hun denken te veranderen. De eenheid is hun gegeven. In de praktijk is het echter iets waar aandacht en inspanning voor nodig is, aldus Paulus: “Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft” (Ef.4:3 NBV).

Terug naar Groningen. Ik mocht de studenten voorhouden dat ze in een bevoorrechte positie zitten. Waar we in de terugblik op de kerkgeschiedenis van de afgelopen eeuwen, moeten concluderen dat er alleen maar meer verdeeldheid is ontstaan, tot en met het verketteren van elkaar (Ik denk dat Paulus meerdere malen jeukende vingers heeft gehad om opnieuw een brief te schrijven), heeft de recente ontwikkelingen binnen kerkelijk Nederland, de kerken “verplicht” om weer over de kerkmuren heen te kijken en samenwerking te zoeken, om gemeenschappelijke grond te vinden en elkaar weer in de ogen te kunnen zien. De bevoorrechte positie van de Ichthus studenten ligt hierin dat ze elkaar ontmoeten, samen optrekken, elkaar leren kennen en bemoedigen, los van kerkmuren. Ik heb de hoop uitgesproken dat ze alles wat ze hier leren mee nemen naar “hun” kerk en een stilzwijgende revolutie mogen teweegbrengen.

En het is ook hierin dat Noordermannen z’n meerwaarde heeft.

Timothy Van de Vliet

Februari 2020