Op het eerste gezicht lijkt het een ‘simpel’ verhaal, hoe Noordermannen in Heerenveen is ontstaan. Maar vaak zit er meer achter een verhaal en dat maakt nieuwsgierig. Hoog tijd dus om de teamleider van Noordermannen Heerenveen aan het woord te laten, Stephan Hoekstra:
“De beste reclamemakers van Noordermannen zijn de vrouwen!”
Anderen omschrijven Stephan (36) als een inspirerend persoon, die graag zijn verhaal vertelt.
Zelf is hij zich daar niet zo bewust van, en vraagt zich af waarom hij gevraagd wordt voor een interview voor Unite in Christ:
“Blijkbaar heb ik iets te vertellen, ik ben zelf ook wel benieuwd eigenlijk.”
Een verhaal over kracht en kwetsbaarheid. En over de rol van vrouwen bij Noordermannen.
“In 2014 ben ik met mijn gezin vanuit Utrecht terug verhuisd naar Fryslân. Daar ben ik twee jaar naar Noordermannen in Nij Beets gegaan. In Nij Beets sprak ik Rob van der Hoek, de projectleider van Noordermannen, en hij vroeg me om mee te helpen Noordermannen Leeuwarden op te starten. Dit heb ik een jaar lang gedaan. Van daaruit ontstond bij mij het verlangen om ook in Heerenveen Noordermannen te starten, want ik zou het Heerenveen ook gunnen om een eigen Noordermannen locatie te krijgen. Samen met mijn team zijn we nu bezig met het derde seizoen.”
Stephan is van huis uit katholiek opgevoed, groeide op in Fryslân en heeft jaren met zijn vrouw en kinderen in Utrecht gewoond, waar ze lid waren van een evangelische gemeente. Nu hij 
sinds 2014 in Gorredijk woont, bezoeken ze VBG Elim in Heerenveen. Daar trommelde hij in één keer een man of 30 bij elkaar om samen naar de chinees en naar ijshockey te gaan. Inmiddels is Noordermannen Heerenveen begonnen aan het derde seizoen, waar een diverse groep van zo’n 25-30 mannen, kerkelijk en niet-meer kerkelijk, jong en oud, bijeen komen.
Wat doe je in het dagelijks leven?
“Ik werk als sociotherapeut in een TBS kliniek, ik ga daar om met mensen aan de zelfkant van de maatschappij. Ik ben me bewust dat ik op een unieke plek mag werken, waar niet iedereen zomaar kan komen. Ik moet door zeven deuren met pasjes en een vingerafdruk-scan. De rol die ik daar heb, heb ik me eigen moeten maken, maar het past ook bij me. Je moet ook wel eigengereid zijn, anders houd je het niet vol. Toen ik daar voor het eerst kwam, hoorde ik steeds in gedachten, ‘je bent geroepen om aan gevangenen vrijheid te prediken’. Maar dat wil niet zeggen dat ik me als evangelist gedragen moet of dat ik ze vertel dat ze zondig zijn en tot inkeer moeten komen. Dat heeft totaal geen nut. Ze weten wel dat ik geloof, ze zien me voor het eten bidden en ze weten dat ik naar de kerk ga. Ik probeer op mijn manier die bij mij past mensen te prikkelen en kan af en toe ook iets laten zien van wie God is. In dagelijkse omgang ga ik net even anders met ze om, ik laat zien dat ik er anders in sta. Daardoor gaan ze vragen stellen. Ik wil met mensen meeleven en vanuit de relatie deel ik af en toe speldenprikjes uit en laat ik een tegengeluid horen. En dat kunnen ze goed hebben.”
Daarnaast leidt Stephan het Noordermannenteam in Heerenveen en samen organiseren ze de avonden in Heerenveen. Daar komen eens in de 4 à 5 weken mannen samen om God te aanbidden, geïnspireerd te worden en onderlinge gesprekken te voeren onder het genot van een warme snack. Deze avond wordt niet alleen bezocht door de trouwe actieve kerkganger, maar ook mannen die niet meer kerkelijk zijn, maar wel nog zoekende zijn en het geloof en God niet willen loslaten. Zowel jongeren als ook de wat oudere generatie bezoeken trouw deze avonden. Een mooie mix van verschillende achtergronden en ideeën, waarbij de kern is: het geloof in Jezus.
Stephan: “Deze mix maakt ook dat het levendig blijft, want je hebt verfrissende gesprekken tussen mannen met verschillende achtergronden en tussen de wat oudere generatie en jongere generatie. De jongeren kijken toch ook weer anders tegen zaken aan.”
Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen, dat er ook zoveel jonge mannen naar deze avonden komen?
“Dat is vanuit de jeugdleiders van VBG Elim ontstaan. Zij hebben eens in de zoveel tijd een bijeenkomst voor jongeren op de vrijdagavond en hebben hun planning zo afgestemd dat ze de ‘jongens’ mee kunnen nemen naar Noordermannen. Daardoor hebben we jonge aanwas van onderaf. Het is goed voor zowel de jeugd als voor de oudere mannen om samen op te trekken en om samen betrokken te zijn.”
Waar komt dit succes vandaan, hoe kregen jullie in zo’n korte tijd een vaste en diverse groep bijeen?
“Ik maak veel kabaal. Ik laat weten dat we er zijn. Ik spreek alles en iedereen aan, kerkelijk of niet kerkelijk. Maar weet je, wat ook het meest heeft geholpen? Ik heb vrouwen aangesproken, dat dit er is voor hun man. Want de beste reclamemakers van Noordermannen zijn de vrouwen in het noorden!”
Zodra hij dit uitpreekt, komt er bij Stephan zelf ook een vraag naar boven die hij direct luid op uitspreekt, waardoor de rollen tussen de interviewer en de geïnterviewde eventjes omdraaien: “Hoe kan het dat vrouwen graag willen dat hun man naar Noordermannen gaat?”
Als vrouw van een ‘Noorderman’ voel ik me aangesproken door zijn vraag. Willen we verandering zien bij onze mannen? En is die wens terecht? Wij kunnen onze mannen niet veranderen en wanneer een vrouw haar man ‘pusht’ werkt dat vaak averechts.
Volgens Stephan willen vrouwen dat mannen hun verantwoordelijkheid als man weer op zich nemen.
Dat verlangen herken ik. Daarvoor is het blijkbaar nodig dat wij vrouwen onze mannen eerst loslaten… Zij gaan graag met elkaar naar een schuur met spinnenwebben waar ze warme snacks serveren. Daar mogen ze in alle ongedwongenheid ontdekken -samen met andere mannen- wie God voor hen is.
“Weet je, die vraag speelt bij mij ook: wie is God voor mij? Ik lijk aan de buitenkant misschien wel een man die krachtig is, maar ik zelf worstel ook wel met het geloof. Ik ben erg gericht op de ander en vertel graag over God, maar dat wil niet zeggen dat ik geen twijfels heb. Ik ben kritisch naar mezelf en ik ben een gedreven persoon met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Dat maakt het ook lastig om dingen weer aan God over te laten.”
Afgelopen jaar deed Stephan daarom mee aan een cursus die was georganiseerd door Unite in Christ: stromend water. Dit bracht hem ook weer het besef dat het niet om hem draait: “Ik heb samen met mijn team hard gewerkt aan het starten en organiseren van Noordermannen en ik heb vaak het gevoel dat ik hard mijn best moet doen voor anderen. Door de cursus kreeg ik weer het besef dat God veel meer kan doen dan ik ooit zelf zou kunnen bedenken of beseffen. Mijn uitdaging is dat ik meer mag vertrouwen op wat God kan doen en dat ik van Hem afhankelijk mag zijn”
Wanneer ik zo zijn verhaal hoor, komen de woorden kracht en kwetsbaarheid bij mij op. Het lijken tegenpolen. Ik leg het Stephan voor.
“Ja dat raakt me wel. Ik ontdek steeds meer dat kwetsbaarheid geen zwakte hoeft te zijn. Ik denk dat het goed is om eerlijk te zijn en er voor uit te komen wat er in je omgaat.”